ریشههای روانی خودتحقیری در افراد
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۹۶۹۱۶
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما این دوره و زمانه دوران بیماریهای روانی است چراکه کسی را معمولا پیدا نمیکنید که دچار بیماری روانی از افسردگی گرفته تا موضوعات کوچک نباشد؛ در واقع شاید بتوان داشتن بیماری و مشکلات روانی را اصل بارز دوران زندگی کنونی انسانها در تمام دنیا دانست.
یکی از این بیماریها خودتحقیریست و افراد زیادی در سراسر دنیا با آن درگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شوربختانه مسئله خودتحقیری در دنیا از یک مشکل فردی پا را فراتر گذشته و در بسیاری جوامع به یک بیماری و اپیدمی جمعی تبدیل شده است؛ این موضوع در ایران هم بسیار زیاد دیده میشود.
در این زمینه نقش شبکههای اجتماعی که همه سر در آن دارند و زمان زیادی از روز و زمان خود را در آن میگذرانند کم نیست. باید بدانیم که استفاده از اینترنت و فضای مجازی هم مانند هر کار دیگری نیاز به آگاهی و سواد دارد تا بتواند تاثیر خوبی برجای بگذارد، اما این سواد در میان همه وجود ندارد بنابراین تاثیراتی هم که بر جای میگذارد مسلما یکسان نیست درصورتیکه تلفن همراه برای همه کموبیش فراگیر شده است.
برهمین اساس و در این مطلب به پدیدهای اجتماعی بسیار مهمی میپردازیم که در جامعه ما هم وجود دارد و آن خودتحقیری در جامعه ایران و در میان ایرانیهاست. در این مطلب به این موضوع در ابعاد گوناگون میپردازیم.
چرا دچار خود تحقیری میشویم؟
خودتحقیری به معنای دستکم گرفتن خود و تواناییها و کارهایی است که فرد انجام داده و میدهد. این موضوع میتواند فردی و اجتماعی باشد که امروز در جامعه ایران شاهد تبدیل شدن آن به یک اپیدمی در تمام جامعه هستیم. امروز مردم دنیا همه سر در اینترنت و شبکههای اجتماعی دارند و کسی نیست که بتواند تاثیرات این شبکهها را روی انسان و اندیشههایش منکر شود.
تصور خودتحقیری در فضای مجازی
شاید تعریف و دانستن خودتحقیری فردی آسان باشد، اما تعریف همین موضوع در فضای مجازی و به شکل مجازی داستان را کمی پیچیده میکند.
گاه در جامعه و بهویژه فضای مجازی شاهد انتشار اخباری ملی و مهمی هستیم که در اصل باید مردم به آن واکنش مثبتی نشان دهند و از آن بسیار شادمان شوند و احساس خرسندی کنند، اما بسیاری به جای آن خبر را به سخره میگیرند.
محمدرضا محبوب فر، آسیب شناس اجتماعی به خودتحقیری در فضای مجازی بعد از انتشار خبرهای ملی اشاره میکند. شماری از کاربران فضای مجازی پس از اعلام اخبار مربوط به رویدادهای مهم ملی، با ناباوری با این اخبار برخورد میکنند و به نوعی حس خودتحقیری را در میان افکار عمومی در فضای مجازی ترویج میدهند. این موضوع از جنبه سواد رسانهای هم قابل بررسی است.
برای بررسی پدیده خودتحقیری در جامعه واقعی و مجازی ایران باید از نظر روانشناسان یا کارشناسان جامعه شناسی بهره ببریم. اگرچه برای بررسی بحث خودتحقیری از نگاه کلان در جامعه باید به سراغ جامعه شناسان برویم، اما ابتدا باید بدانیم که از نظر روان شناسی در روان افراد چه جریانی رخ میدهد که فرد دچار خود تحقیری میشود و علم روان شناسی در این باره چه پاسخهایی دارد؟
ریشههای روانی خودتحقیری در افراد
ریشههای خودتحقیری هم مانند بسیاری از مشکلات روانی در میان انسانها خودکمبینی یا همان عقده حقارت است.
عقده حقارت که در بیشتر مواقع ناخودآگاه است، در اثر عوامل و انگیزههای گوناگون در روان انسانها به وجود میآید. پیاژه در اینباره میگوید: «به نظر روانشناسان هیچ مرد یا زنی نمیتواند بهطور کامل از نداشتن تعادلی که منجر به نشانههای روانی عقده حقارت میشود، فرار کند، اما این تعادل نداشتن گاه رسیدن به موفقیتهای بزرگ را سبب میشود. در واقع بعضی پیروزیها را ممکن است نتوان بدون محرک قوی احساس حقارت بهدست آورد.»
مجید صفاری نیا، رئیس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران، در پاسخ به این سوال که چه ریشههای روانی در افراد، میتواند به بروز احساس خودتحقیری منجر شود، توضیح داد: خودتحقیری واژهای است که با مفهوم عزت نفس و احساس حقارت ارتباط مستقیم دارد.
وی گفت: برخی از روانشناسان روی دو مفهوم عزت نفس و احساس حقارت کار کرده اند. از جمله آلفرد آدلر که میگوید همه انسانها با یک مشکل حقارت عضوی به دنیا میآیند که برای نمونه یک فرد چهره خوبی ندارد و یک نفر قد بلندی ندارد و به هر نوعی مشکل را در خود احساس میکند. این حقارت عضوی باعث میشود که افراد احساس حقارت کنند.
دلایل احساس خود کم بینی
-دچار تعارض شدهاید
موضوع این است که شما در وضعیتی قرار گرفتهاید که دچار کشمکش درونی با خود شدهاید و از انجام کارها و عملکردتان خشنود و راضی نیستید یا احساس میکنید که باید کاری کنید که شما را راضیتر کند، اما برای انجام آن، ثبات قدم کافی ندارید. پس خود را برای بهوجودآوردن سبک رفتاری جدید و مناسب در محیط کار آماده کنید.
برای رفع احساس خود کم بینی چه باید کرد؟
کاری که شما باید انجام دهید این است که به خودتان آنگونه بنگرید که به دیگران و موفقیتها و رفتارهایشان مینگرید. بیاموزید که آنگونهکه برای دیگران اهمیت قائلید برای خود هم همان کار را انجام دهید. تلاش کنید از اینکه خود را تحقیر کنید دست بردارید و تمرکز خود را روی نقاط قوت خود قرار دهید. تلاش کنید این الگوی رفتاری عملکردی را با خود هر روز و هر آن تمرین کنید تا همواره و در ناخودآگاهتان شکل بگیرد تا بدون فکر آن را انجام دهید.
راهنما و الگوی شما هم میتواند کسانی باشند که در همان محیط در کنار شما هستند. از رفتارهای آنها الگوبرداری کنید، ولی ارزشهای خود را هم دخیل کنید؛ مثلاً اگر جرئت ورزی یک همکار خود را ستایش میکنید از آن الگو بگیرید، ولی اگر لحن او را دوست ندارید، آن را عوض و ملایمتر کنید.
تغییراتی که گفته شد و میدانید را آغاز کنید و به خود و تواناییهایتان ایمان و اعتماد داشته باشید. نگاه تحقیرآمیز را از روی خود بردارید. دقت داشته باشید به هیچکس به دلیل رودربایستی و تعارف چشم نگویید و خود را مجبور به انجام کاری نکنید، چون اینها به خشم درونی تبدیل میشود و روزی سر برخواهد آورد؛ بنابراین نگذارید این ناراحتیها روی هم جمع شود. با تغییر برخوردتان، همکاران را برای انجام شیوه مناسب و منصفانه رفتار با خودتان آماده کنید.
در مواردی که رعایت نمیکنند، گاهی بی توجه باشید و گاهی به صورت مستقیم به آنها بازخورد دهید و حتی اعتراض کنید؛ البته همواره به آنها به طور مشخص بگویید که دقیقا چه نوع برخوردی را برای خود مناسب و در شان خود میدانید. منظور این است که تنها اعتراض و گله نکنید، سعی کنید به آنها شیوه مناسب برخورد با خودتان را هم گوشزد کنید.
از همه اینها مهمتر، این است که کار خود را بر اساس شرح وظایف و با لحاظ کردن محدودیتهای خود انجام دهید و نگذارید آنها از شما خرده بگیرند و اگر هم گرفتند، سعی کنید ضمن پذیرش مسائل کاری، از خود دفاع کنید.
علائم عقده حقارت میتواند این موارد باشد که در زیر به برخی از آنها اشاره میکنیم.
۱- افسردگی همراه با کینه توزی
۲- احساس ناکامی
۳- تحقیر شدن
۴- احساس بی ارزش بودن
احساس خود کم بینی و حقارت به این معنی است که فرد این احساس را میکند که نسبت به دیگران کمارزشتر و کارهایش اهمیت کمتری دارد. چنین فردی خود را دستکم میگیرد و همین موضوع سبب میشود افراد به او توهین کنند و جالب اینجاست که این فرد به جای گفتگو و دفاع از خود و در نهایت حذف آن افراد از زندگی خود دست به تحقیر خود میزند و در واقع بد بودن خود را تایید میکند.
شاید بتوان خودکمبینی و خودتحقیری را نقطه مقابل اعتمادبهنفس دانست و توضیح داد. اینکه ما خود و درونمان و شخصیتمان را چگونه میبینیم و درباره خود چگونه میاندیشیم اهمیت زیادی دارد. کسانیکه خودپنداره منفی و بدی از خودشان دارند، احساس خوشبختی ندارند؛ از دیگران و منابع قدرت شاکی و ناخشنودند و دوستیهای واقعی و صمیمانه برقرار نمیکنند.
خودپنداره ضعیف و منفی از تلقینهای دیگران و از پذیرش ارزش گذاریهای غلطی که دیگران در گذشته درباره فرد انجام داده اند و یا از شکستهای مکرر شکل میگیرد. به عبارت دیگر قضاوتهایی که دیگران درباره ظاهر و تواناییهای و ویژگیهای شما کرده اند، خصوصا در دوران کودکی، در شما این تصور را به ایجاد کرده اند که نسبت به دیگران در موقعیت پایینتر و ضعیف تری هستید.
همه ما آدم ها، این احساس را در زندگی مان بارها تجربه میکنیم حتی افراد موفق و به ظاهر کامل، قوی، برخوردار و مسلط نیز گاهی با علت و گاه بدون علت احساس حقارت دارند که تا حدی طبیعی است.
گاه خودتحقیری چنان سرسختانه پیش میرود که زندگی فرد را مختل میکند و اینجاست که باید از متخصص و روانشناس کمک گرفت.
منبع خبر فوری
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: فضای مجازی توانایی ها احساس حقارت عقده حقارت انجام دهید احساس خود انسان ها کم بینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۹۶۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رژیم اسرائیل ریشه ناامنی و دشمن مشترک ما است
به گزارش حوزه سیاست و اقتصاد خبرگزاری تقریب، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در پانزدهمین نشست سران اسلامی در بانجول، گامبیا درباره «ارتقای وحدت و همبستگی از طریق گفتگو برای توسعه پایدار» به ایراد سخنرانی پرداخت که متن کامل آن به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رئیس، عالیجنابان، خانمها و آقایان،
در ابتدا مراتب خرسندی خود را بابت حضور در این نشست ارزشمند و درکشور زیبای گامبیا ابراز میدارم. از مهمان نوازی گرم دولت و ملت گامبیا تشکر نموده و ریاست این کشور را بر پانزدهمین نشست کنفرانس سران اسلامی تبریک میگویم.
در آغاز سخن، ضمن محکومیت شدید تداوم جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه مردم مقاوم و مظلوم غزه، بر ضرورت تقویت اتحاد و همبستگی بیش از پیش کشورهای اسلامی برای توقف فوری نسل کشی، جنایات جنگی ترکیبی رژیم صهیونیستی و لزوم ارسال فوری، کافی و بدون مانع کمکهای بشر دوستانه به سراسر غزه تأکید میکنم.
بی شک این دوره زمانی نیز با همه مصائب و سختیهای آن بر ملت فلسطین خواهد گذشت اما چگونگی و کیفیت نقش آفرینی ما دولتهای مسلمان در برخورد با این بحران در تاریخ ثبت و ضبط خواهد شد.
بی تردید قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی و تحریم عملی تسلیحاتی و تجاری ابزار مهمی در توقف نسل کشی اسرائیل در غزه و جنایاتش در کرانه و قدس شریف میباشد. از دولتها و کشورهای مسلمان و آزادیخواهی که در این مسیر اقدام نمودند، صمیمانه قدردانی میکنیم.
تحولات اخیر فلسطین و مقاومت غزه و کرانه بار دیگر ثابت کرد، از بین بردن مقاومت فلسطین و حماس، به عنوان یک حرکت آزادیبخش در مقابل اشغالگر، توهمی بیش نبود. چرا که رژیم اسرائیل یک دولت مشروع نیست، او فقط یک قدرت اشغالگر آپارتاید است و گذشت زمان نیز هرگز به قدرت اشغالگر مشروعیت نمی بخشد.
تحقق صلح و امنیت پایدار و عادلانه در منطقه تنها از طریق پایان اشغال سرزمین فلسطین، سوریه و لبنان، بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین مادری خود و تضمین تحقق حق تعیین سرنوشت میسر است.
کارزار جهانی حمایت از فلسطین و محکومیت جنایات ضد بشری رژیم صهیونیستی با گذشت هفت ماه از آغاز جنگ همچنان با قدرت ادامه دارد و به دانشگاههای آمریکا، اروپا و سایر کشورهای جهان رسیده است. مدعیان دروغین آزادی بیان در غرب، این صدای اعتراضی وجدانهای بیدار بشری را با سرکوب خشونت آمیز پاسخ میدهند و با دیگر رویکرد استانداردهای دوگانه خود را به نمایش میگذارند.
رؤسای محترم،
افکار عمومی جهان و بویژه جهان اسلام قویاً از ما انتظار دارند تا در نتیجه این اجلاس سران، توصیه و اقدامات مهمی داشته باشیم شامل:
۱- تاکید بر برقراری آتشبس فوری، کامل، بیقید و شرط و دائم در تمام مناطق غزه از جمله در رفح و حتی کرانه باختری؛
۲- رفع کامل محاصره انسانی غزه؛
۳- تبادل اسرا؛
۴- موظف ساختن رژیم اسرائیل به خروج فوری، کامل و غیرمشروط تمامی نیروهای نظامی و تجهیزات آنها از غزه و تضمین بین المللی بازگشت امن مردم به مناطق و اماکن خود؛
۵- اعمال تحریم فوری تسلیحاتی و تجاری علیه رژیم اسرائیل؛
۶- حمایت از قرار موقت الزام آور دیوان بین الملل دادگستری و فراهم ساختن زمینه محاکمه و مجازات تمامی آمران، عاملان جنایات اسرائیل. برای تضمین صلح و امنیت در منطقه و جهان اسلام، باید رژیم سرکش و اشغالگر فلسطین را متوقف، محاکمه و مجازات کرد.
همکاران گرامی،
جهان اسلام اکنون در وضعیت بسیار حساس و پیچیده ای قرار دارد به نحوی که کشورهای اسلامی در تلاش برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار با طیفی از چالشها ازجمله بیثباتی اقتصادی، ناآرامیهای سیاسی، درگیریهای منطقهای، اشغال خارجی، حضور بیگانگان و مداخله قدرتهای فرا منطقهای مواجه هستند. این چالشها تاکنون به تشدید فقر، تضعیف انسجام اجتماعی و اختلال در روند تلاشهای توسعهای منجر شده است.
با این وجود، این چالشها میتوانند موجد فرصتهایی قابلتوجه برای پیشرفت و نوآوری در جهان اسلام و شکوفایی تمدن اسلامی باشند. میراث فرهنگی غنی، منابع طبیعی متنوع و جمعیت جوان و مستعد کشورهای اسلامی، زمینههای مساعدی را برای پیشبرد طرحهای توسعه پایدار بر اساس شاخصها، معیارها ارزشهای اسلامی فراهم ساخته است.
در این راستا جهان شاهد است که مردان و زنان جوان با استعداد و تلاشگر ایران در مسیر توسعه علم و فناوری بومی شگفتیهای بزرگی آفریده اند. این ظرفیت سرشار در میان همه جوانان کشورهای اسلامی موجود است.
ما بر این باوریم که در راستای تحقق شعار تقویت، اتحاد و همبستگی از طریق توسعه پایدار؛
اول- ملتهای اسلامی با تمرکز و سرمایهگذاری در بخش نیروی انسانی، فناوری و زیرساختها میتوانند ظرفیت بزرگ خود را در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار ملل مسلمان به کار گیرند.
دوم- جهت تعمیق سطح همکاریها و تسرّی توسعه پایدار و همهجانبه میبایست شبکه همکاریهای اقتصادی، فنی، توسعهای، تجاری و مالی- پولی میان کشورهای اسلامی در بستر توافقات و سازوکارهای هدفمند و مشترک، بیشازپیش تقویت گردد.
سوم- ایجاد یک پلتفرم اختصاصی در چارچوب سازمان همکاری اسلامی جهت اشتراکگذاری دانش، تخصص و منابع مرتبط با توسعه پایدار لازمه تحقق طرحهای توسعهای ملل مسلمان است.
چهارم- ارتقای یکپارچگی اقتصادی و تجاری بین کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار، بر مبنای ارزشها یک ضرورت است.
پنجم- بهکارگیری ابتکارات و نوآوریهای فن آورانه و گسترش تحقیقات علمی به منظور پیشبرد دستور کار تحقق اهداف توسعه پایدار در چارچوب سازمان همکاری اسلامی نیازمند طراحی سازوکاری مناسب میباشد.
جناب آقای رئیس،
بی تردید اهداف مهم توسعه پایدار در هر نقطه از جهان بدون تضمین صلح و امنیت پایدار محقق نخواهد شد. همیاری و همکاری کشورها با شعار «امنیت و توسعه پایدار برای همه» ضرورت و فوریت مییابد.
آقای رئیس، همکاران گرامی، خواهران و برادران،
در پایان مایلم تاکید کنم؛ حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به سفارت جمهوری اسلامی ایران در دمشق، بار دیگر چهره واقعی رژیم تروریست اسرائیل را آشکار ساخت.
جمهوری اسلامی ایران با توسل به قاعده حقوقی دفاع مشروع، -و پس از نااید شدن از نقش بازدارنده شورای امنیت سازمان ملل- روز شنبه ۱۳ آوریل، پاسخ نظامی حداقلی و محدودی به اسرائیل داد. البته ما با صدای بلند هشدار دادیم در صورت هر گونه ماجراجویی جدید رژیم اسرائیل علیه منافع ایران در داخل و یا خارج، واکنش بعدی ما علیه اسرائیل حداکثری، فوری و کاملاً پشیمان کننده خواهد بود. این تصمیمی تغییر ناپذیر است.
توسل ایران در اعمال حق دفاع مشروع نشان دهنده رویکرد مسئولانه ما نسبت به صلح و امنیت منطقه و جهان میباشد. ما امنیت جهان اسلام و امنیت منطقه را امنیت ایران میدانیم و دست دوستی خود را با دولتهای منطقه و جهان اسلام به گرمی میفشریم. رژیم اشغالگر اسرائیل ریشه نا امنی و دشمن مشترک ماست.
بار دیگر، آمادگی کامل جمهوری اسلامی ایران را برای همکاری با دولت گامبیا و کلیه دولتهای عضو سازمان همکاری اسلامی جهت ارتقای کارآیی این سازمان در جهان در حال گذار کنونی با هدف تقویت و تضمین منافع مشترک و صیانت از کیان و استقلال سیاسی و اقتصادی کشورهای اسلامی اعلام میکنم.
والسلام علیکم و رحمة الله
انتهای پیام/